Klemens Marija Beninhauzen
„Ako se ikada razbolim i ne budem mogao sebi da pomognem, ne bih se dao u ničije druge ruke“, rekao je za njega osnivač klasične homeopatije Semjuel Haneman
Klemens Marija Beninhauzen (Clemens Maria Boenninghausen, 1785-1864) ušao je u homeopatiju relativno kasno nakon što je izlečen od tuberkuloze u svojoj 43.godini života. Prema rečima Grosa lek kojim je izlečen bila je Pulsatila. Osnivač klasične homeopatije, nemački lekar Semjuel Haneman (Samuel Hahnemann, 1755-1843) samo je njemu dao da ga leči. Njegovi savremenici su ga opisali kao „jednog od prvih vodećih umova homeopatske nauke.“
Od prava do homeopatije
Bio je jedan od najvažnijih ranih praktičara homeopatije koji je krenuo prilično kasno na obrazovanje, ali nakon početka, njegov napredak je bio brz. Studirao je i doktorirao na holandskom univerzitetu u Gruningenu sa zvanjem doktora građanskog i kaznenog prava i radio je u holandskom sudu sve do ostavke kralja Louisa Napoleona, 1810.godine. Posle toga posvetio se studiranju poljoprivrede i botanike. I pored zavidnih rezultata u tim oblastima radio je u sudu i bio njegov generalni zastupnik sve dok se nije razboleo od tuberkuloze.
Heksametar
Beninhauzen je i tvorac poznatog heksametra (Beninhauzenov heksametar), koji sadrži sedam pitanja koja su dizajnirana tako da se dobiju svi suštinski elementi koji su potrebni za dobijanje kompletne slike bolesti u homeopatskom lečenju. Pitanja su: Quis? Ko? Quid? Šta? Ubi? Gde? Quibus auxiliis? Sa čim? Cur? Zašto? Quomodo? Kako? Quando? Kada?
Izlečen od tuberkuloze
Studijama homeopatije okrenuo se nakon izlečenje, 1828.godine, kada postaje i redovan saradnik Hanemana, sa kojim je bio u bliskom odnosu sve do kraja života. U 58.godini života dobio je pravo od kabineta kralja Fridriha Vilhelma IV da se bavi medicinom iako je nije studirao. Od tog trenutka povukao se iz državne službe i potpuno posvetio homeopatiji narednih dvadesetjednu godinu.
Beninhauzenov repertorijum
Većina dela koje je napisao Beninhauzen napisana su između 1828-1846 godine. Imao je puno pacijenata, čak tri do četiri puta više oda samog Hanemana, što je procenjeno na osnovu njegovih 112 knjiga sa podacima o pacijentima koje je ostavio za sobom. Beninhauzenov repertorijum, koji je prvi put objavljen sa Hanemanovim predgovorom 1832.godine, razlikovao se od ostalih objavljenih repertorijuma i bio je veliki pomak u homeopatskoj literaturi.
